Ansızın düşüversem yağmalanmış şiirlerden toprağına..
Kök salıversem darmadağın cümlelerle ayak uçlarına..
Gürül gürül yağdıkça üzerimize sessizlik,
Bir harfi daha koparıversem dilimden rüzgarına..
Lâl kesilmiş yaralarım var kelimesiz kifayetsiz,
Sükuta bürünmüş aşk, sanki çölde bir deniz..
Bırak seyre dalayım martıların bestelediği gözlerine,
Bir çığlık da ben atayım zira yürek konuşmaktan aciz..
Beni terk etse de zaman, arar bulurum geçmişten bir an,
Adını fısıldar rüzgar, bilemem hangi yolda.
Bütün evren bir hatıra gibi, seni içimde büyütürken,
Düşlerimde kırık dökük, solmuş yapraklar olur yalnızca..
Kayıt Tarihi : 27.7.2013 15:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!