Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Kumsaldaki o iğde ağacının altına
Her gece
Diner mi bu kavuran özlem
Gelişinle…
umarım o ıssız adada özlemin biter....güzeldi... ant ++
Özlemi dindirmenin yolu vardır elbette..
Anmak, hayal etmek, şiirlere redif redif, kafiye kafiye işlemek gibi..
Şarkılara ad vermek, onlardan fal tutmak gibi..
Sürgüne gittiği adadan yüzerek iğde ağacına, o kumsala ulaşmayı düşlemek gibi..
Ama bütün bunlar o bitmeyen, bir türlü dinemeyen özleme çare midir, yoksa o ateşi daha da üflemeye mi yarar bilinmez..
Bilinen en geçerli yol vuslattır, kavuşmaktır.. Doya doya sarılmaktır sevdiğine..
Şiir 'kavuşamayız biz' diyor ya.. O da 'kavuşuruz elbet' demeye geliyor sanırım.. Yoksa hayal nasıl kurulur, umut nasıl yeşil kalır kurumadan..
Özlemin diliydi, etkiliydi şiiriniz Öğretmenim..
İçtenlikle kutlarım bu güzel şiirinizi ve sizi..
Bu şiir ile ilgili 92 tane yorum bulunmakta