Issiz Ada Şiiri - Abdullah Faydali

Beni Bu Issiz Adada Sensiz Biraktilar
Kor Gibi Yaniyor Yalnizlik Ellerimde
Sanki Gogsumde Cehennem Atesleri Var

Cicekleri Opuyorum Seni Oper Gibi
Guzelligini Anlatinca Onlara
Hepsi Birden Yapragini Dokuverdi

Ufacik Bir Tekne Yaptim Yildizlardan Sana
Beni Ozledigin Gun Acacak Yelken
Yuregimide Koydum Ha! Unuttum Sanma
Evreni Bile Yakarim Onunla Bana Gelirsen

Teknemi Kiyiya Vuruyor Azgin Dalgalar
Beyaz Kopukleri Yarali Teknem Kadar
Yok Mu Teknemi Kurtaracak Bir Ruzgar
Asirlar Sonra Belki Nefesinden Kopar

Beklerim Cik Gel Bir Gecemin Mehtabina
En Parlak Yildizlarini Cal Gecenin
En Sonuk Umutlarina Bagla

Kendime Seni Anlatirim, Sensizlige Seni
Burada Tek Tuttugum Bir Hayalin Eli
Bir Ciglik Olur Suskunlugum Sende Yanki
Ve Patlar Dudaklarimdan Cikar Adin
Adin, Paramparrca Eder Carptigi Dagi

Simdi Sensizligi Ikiye Boldum
Yarisini Denize Yarisini Topraga Doktum
Gunesi Her Sabah Alnindan Optum
Sonra Vurulup Sicaginda
Vurulup Alaca Karanliginda
Uyku Sersemi Hasretime Dustum