Issız Şiiri - Ahmet Volkan Tosun

Bu aralar, hayattan ne beklediğimi,
Bilip, bilmediğimi bile bilmemekteyim,
Sanki haritasız, pusulasız…
Okyanusta yalnız bir tekneyim.

Gözlerim bakmıyor uzaklara,
Aramıyor hiçbir yerde karayı,
Fakat bir yandan da yaklaşmak istiyorum,
Düşündükçe sevdiklerim ile olan arayı.

Bir anda geliyor aklıma çilesi uzakların,
Ardından kesiliyor sesleri dalgaların,
Bir kara parçası istiyorum, ıssızda olsa bir kara,
Fakat bilmiyorum bu mu sinemde yara.

Aklımda birisi var,
Suratı yok aklımda, sesi yok, ismi yok,
Tanımıyorum fakat aklımda birisi var,
Hakkında hiçbir bilgi yok!

Ben de benden siliniyorum zaten yavaş, yavaş,
Beynim ile kalbim arasında olan savaş,
Kim olduğumu unutturuyor,
Ne işim var bu teknede? Neden güneş doğmuyor?

Kim bilir belki de ben istiyorum, silinmeyi,
Batırmak hatta yok etmek istiyorum tekneyi,
Fakat okyanus inatçı, gelmiyor sesi dalgaların,
Ardı arkası kesilmiyor beynimde kavgaların.

(2007)