Issız Şiiri - İsmet Can

Çıt çıkmıyordu etraftan
Her taraf ıssız
Gece sisli
Sis puslu
Yürek sakin
Ve uslu

Bir yol
Issız
Ve bir ev
ıssız
Evde ki adam
Kaygısız
Örümcek kaplamış duvarları
Ürkütücü
ve ıssız
Ne örümcekler görünüyor meydanda
Ne duvarlar konuşuyor
Sönmüş bir şamdan
Ateş bekliyor
Üst katlara çıkan merdivenler
Çürümüş
Zamanın zalimliğinden ürkmüş
Ve bir kaç ayak basmasıyla
Hemen çökmüş

Yol bile toz tutmuş
Ve burda ki hayatı zamanla yutmuş
Anılar konuşmuyor
Korkusundan
Asfalt irin kaplamış
Tortusundan
Korkuları bastırıyor zaman
Endişeleri kaplamış duman

Issızlık bile kendinden şikayet ediyor
Usanmış susmaktan
Yine susuyor
Kanat çırpıyor zamanın ötesine ıssızlık
Issızca kusuyor

Kurtarılmayı bekliyor ıssızlık
Issızlıktan.
Zamanın da terkedecek, zamanla
Kalacak zaman ıssız
Duracak kendi halinde hala
Yol ıssız
Ev ıssız
Ve ıssızlıktan kurtulan ıssızlık
Issız

26 08 2008