Yokluğun mesleğim benim..
Her sabah bu şehre gülüşünü işliyorum bıkmadan.
Kazandığım yalnızlıksa ömür boyu yeter bana artık..
Şimdi
İstediğim sadece aşktan aylık almak
Ve artık tek umudum, bu meslekte işsiz kalmak..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta