Bir kara tahta sevdasıydı
Bir ölmek istemekti kardelenleri kasıp kavuran
Beyaz yapraklarını korkusuzca semaya açmaktı
Koparmaktı kendini birer birer
Ve dün mahzun bir çiçek
Elimden tuttu, bir jenerik başlatırcasına
Bana, "Ölmeye var mısın?" dedi
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta