Israr Etme Ankara Şiiri - Mehmet Yaş

İlk defa yüzünü kürsüde gördüm,
Bu çorabı ben mi başıma ördüm?
Kendi defterimi kendim mi dürdüm?
Allah! derim.. ne ak derim, ne kara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Resmen Genel Başkan dayatması o,
Delege tezgahı ayartması o,
Sistem şablonunun çıkartması o!
Gördüğünü taklit eder maskara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Dokunulmazlıktan gelen forsu var;
Ödeneği, harcırahı, bursu var;
Makam arabası, boyu borsu var;
Yüz seksenle bile girmez radara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Milleti soymaya kurmuşlar mezat,
Asılken vekili edemem azat!
Bu işin içinde yok mu bir tezat?
Yani layık mıyım ben bu şamara?
O adamı ben seçmedim Ankara!

Mutlak iradeye bu nasıl etki?
Öyle anlaşılmaz bir garabet ki,
Hiç ona verir de bu kadar yetki,
Arar mıyım bu yaşımda macera?
O adamı ben seçmedim Ankara!

O Çoban Sülü’den, Özal’a kaldı;
Özal’dan da devren Ercep bey aldı..
Bu arada nice kapılar çaldı!
Azameti benzer ulu hünkara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Ben ne sponsor’um, ne de müteahhit,
Ortam fazlasına olsa müsait,
Susarsam vebali boynuma ait!
Söylerim doğruyu düşsem de dara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Komisyondan, ihale’den anlamam;
Açık çek’ten, havale’den anlamam;
Beleş aş’tan, nevale’den anlamam,
Düşünmüş olsam da hani bir ara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Gözüm yok uçakta, villada, yat’ ta,
Yanlarından bile geçmedim hatta..
İş takibi nedir bilmem hayatta,
Bu yüzden cebime uğramaz para;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Akbabalar beleş lokma leş arar,
Kimi, kebap pilav üstü şiş arar,
Garibanda sokaklarda iş arar,
Bir değil, bin değil içimde yara;
O adamı ben seçmedim Ankara!

Beyaz eşya, odun, kömür nafaka,
Mimli işler yol açmaz mı nifaka?
Korkuyorum yine basmaktan faka!
Gerek var mı daha fazla ikrara?
O adamı ben seçmedim Ankara!

YAŞ der ki; yetmez mi bunca izahat,
Yasada mı, masada mı kabahat!
Oy’umdan dolayı vicdanım rahat;
Israr etme! . gerek var mı inkara?
O adamı ben seçmedim Ankara!

25.02.2009