İsrail gerçeği= ÖLENLER İNSAN..

israil gerçeği= ölenler insan..
öldürenlerde insan mı acaba? ? ?
Ölenler insan…..
Öldürenlere sorarsan onlarda insan,
Hangi insan bu vahşeti yapabilir.ki!
Bildiğim kadarı ile hiçbir hayvan bile bunu yapamaz..
Böyle parçalasa bile bu onun ihtiyacındandır,
Lakin o bile ancak bir tanedir…
Sorarım? ? ?
Hangi hayvan böyle bir katliam yapabilir?
Hangi hayvan öldürdükten sonra yakar,
Yakarda enkaz altına gömer…
DÜŞÜNÜYORUM DA
Aklıma kur’an dan bir süre geliyor.
(tin süresinde yüce yaratıcımız)
bizlere hitaben derki:
BİZ İNSANI YARATTIK. O’nu yücelttik en yükseklere
Sonrada onu esfeli safiline gönderdik
Aşağılardan da aşağılara kıldık
ÖYLEKİ ONLAR HAYVANLARDAN DAHA AŞAĞI OLDULAR.
Şimdi anlıyorum bunu örnekleri karşımda…
Bunlara hayvan diyemeyiz.
Çünkü bu hayvanlara hakaret olur……..
EY İNSANLAR: kendimize gelelim
İnsan olduğumuzu bilelim.
Bizi bir yaradan var unutmayalım…
Boşuna yaratmadı diyelim,
Araştıralım bizi neden yarattı bulalım
Başımızın çaresine bakalım.
Şimdi zamanı değil, mekanı değil mi?
ÖYLE ise ne zaman, ne zaman gelecek bu vakit
Ölüm kapımıza dayandığında mı? ? ?
İnsan akıllıdır.
Hayvanlardan ayıran unsurlara sahiptir.
Düşünür, taşınırda biraz da kaşınır ama
Doğruyu bulur.
Sorgular kendini.
Zamanı değilse, mekanı değilse ne zaman der.
Yaşımız genç olabilir,
Ömrümüzde çok diyebiliriz
Kendimize bir sınır da çizebiliriz.
Bu gelen sunularda gördüklerimizde öyle idiler
Onlarda genç idi daha zaman var diyorlardı.
Sınırlar çiziyor zaman bekliyorlardı
Ama ölüm dinlemedi..
Ne genç dedi, nede ihtiyar
Nefes sayısını bitiren, sırası gelen
Önce direndi.
Hayır dedi daha zamanı değil
İşlerim var, güçlerim var.
Çocuklarım ailem dedi
AMA DİNLEYEN OLMADI…
Hepsi bir anda bitti…
ÖLÜM. Her yerde ölümdü.
Dünyanın neresinde olursan ol aynı idi.
Ama yaradan’ın bir maksadı olmalı idi.
İnsan yaratmıştı, mutlaka bir sebebi de olmalı idi
Öyle ise bize düşen bunu bulmak değilmi? ? ?
Düzenimizi buna göre tutmak,
Gaflet denen uykudan da uyanmaktır.
YAŞAMI ÇOK SEVEN TANIDIKLARIM VARDI.
Ölüm akıllarına bile gelmezdi,
Ama ölüm dinlemedi.
Geldi can evinden vurdu
Bir evin tek evladını alıverdi.
Onlar için artık ne yaşam, ne hayat kaldı.
Anne oğlum kızım diyordu.
Baba evladım diye yanıyordu,
Hayat durdu, varlıklı zengin idiler,
Gençtiler yeniden çocukları olabilirdi
Ama acı öyle bir vurdu ki yüreklerine
Düşünemediler.
Görenler şaşırdılar, bir günde, bir saatte, saniyede tükendiler.
Evlat acısı tüketti yedi bitirdi yüreklerini kanattı
VE…
Ana babayı birden kocattı…
Bu olayı gördüm yaşadım
Gözlemledim sorguladım dedim.
Size ne oldu:
Sorma dediler, ölüm varmış
Ne genç nede ihtiyar dinlermiş.
Akıllıdır insan düşünür,
Durumunu ona göre düzenler,
Bu vahşeti yapanlar
Bunu bilselerdi inansalardı yapamazlardı,
Çünkü hesap vardı kitap vardı
Adalet, ihsan, ve suç ve ceza vardı..
Lakin bunları düşünebilmek için de
Önce İNSAN olmak vardı…..
yusuf girgin
16/08/2006