İsrafil Üflüyor Sura Şiiri - Eyup Şahan

Yalandır dünyanın baharı yazı,
Kar yağdı başıma göremedim ben.
Genç idim bilmezdim verdim avazı,
Yâr dedim sineme saramadım ben.

Kendim dedim kendim kandım sözüme,
Sevdayı beledim koydum özüme.
Dört duvar gülüyor şimdi sözüme,
Gerçek dünyasına varamadım ben.

Merhemi sürdükçe kanıyor yara,
Yıktı yok ettiler gönül avara.
İsrafil üflüyor her gece sura,
Ayaklar üstünde duramadım ben.

İşe yaramıyor akan göz aşı,
Bana çok gördüler canım Maraş’ı.
Bir şey yapamadım yazgıma karşı,
Feleğin yüzüne vuramadım ben.

Genç oldum bir zaman sevildim amma
Büyük kardeş attı beni ummana.
Bu dünyanın çarkı eğilmiş yana,
Dünyada bir düzen kuramadım ben.

Gündüzler karanlık baktım geceye,
Dualar eyledim indim secdeye.
Nilüfer yoluna Eyüp hediye,
Bir can kaldı zaten veremedim ben.

Eyüp Şahan
Kayseri /Yahyalı 6.7.1977