İsraf Türleri Şiiri - Nevzat Dağlı

Kutsal kitap israf haramdır derken,
Savurgan yaşamı seçmektir israf.
Yapılması gerek tasarruf varken,
Bol bol harcamaya geçmektir israf.

İşçiler çalışıp hak alamazken,
Memur, esnaf, işsiz tok kalamazken;
Köylüler dağlarda yol bulamazken,
Uçan saraylarla uçmaktır israf.

İşler sükse için gelmişse dile,
Anlar bunu hemen ahmaklar bile.
Betonlar atarak ormana, göle,
Lüzumsuz kanallar açmaktır israf.

Emekli bütçeye olmuşsa diken,
Gül müdür yandaşa paralar döken?
Zengini bankayla kurtarır iken,
Yoksula yardımdan kaçmaktır israf.

İnsanlar ölüyor dertler azarken,
Kalemler utanır bunu yazarken.
Kendi vatandaşı işsiz gezerken,
Yabana paralar saçmaktır israf.

Kömürlü havalar yakar genizi,
Santraller soldurdu beti benizi.
Pislik götürürken gölü, denizi,
Altın klozete …...... israf.

Yaban ellerinde savaşlar olur,
Bunun nedenini bilenler bilir.
Savaşta nedense hep gençler ölür,
Ekini gök iken biçmektir israf.

Dertliler intihar ediyor öyle,
Nevzat bu nedenle öfkeli böyle.
Vaktinizi aldım belki boş şeyle,
Zamanı gereksiz içmektir israf.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat