Tükeniyoruz;
Gün gün, ay ay, yıl yıl..
Tüketiyoruz;
Avuç avuç, ton ton, bol bol.
Zaman da israf,
Kelam da israf,
Kalem de israf..
Yaşamaktan sıkılınca
Bu alem de israf diyoruz..
Giderken;
Kefeni de israf,
Bedeni de israf,
Toprağı da israf ediyoruz.
O halde
En çok israf topraktan olsun
Toprağımız bol olsun...
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!