İsra'-mirâç Şiiri - Mehmet İslami

Sevginin kıblesi yüce Allah’tır
Mihrâbdaki secde âşkadır âşka
Behimisi hicrân, hüsrân, eyvâhtır
Secdeye değer yok âşkından başka

Bu; Enbiyâların, geçen cümlesi
Mescidi Aksa’da Kâbe kıblesi
Arkasında namaz kıldı kâffesi
Ümmeti olmağın tadı bambaşka

Salındı mirâc’ı cevher merdiven
Muallâk’taki taş sevgiyle even
Boşlukta; deyince, “DUR” kalıveren
Bakınız bu mahzun taştaki aşka

Cebrâiyli asli sûreti ile
İki defa gördü Rasulü bile
İlk önce HİRÂ’da “İKRÂ’ BİSMİKE..”
Meczoldu vücûdü, İlâhi âşka

İsra’dan Miracâ intikâl ile
Bu fevzin sebebi, acıyla çile
Biçâre bırakıp Cibrili bile
Sidrede, kuruldu REFREF’i köşke

Halı gibi ayağına serildi
Refref ile menziline sürüldü
Gözleriyle nur üstü nur görüldü
Elli vakite denk beş vakit başka

“SİDRETÜL MÜNTEH”da ikincisi
Budur işte “Kâbe kavseyn” incisi
“Örtün” dedi, NÛR’dan idi sancısı
Nûr vücûd muhatap kılındı meşke

Ettahıyyâtülillâhi HAKK dedi
Hâlîk selâm ile cevâb eyledi
Namazın Mi’râc olduğun söyledi
Kılanlar kurulur cennette köşke

Geldi ki: yatağı sıcacık durur
Bunu inkâr eder iblisi gurur
İSLÂMİ: sadakat Sıddîykı yürür
Firdevsi alâsı ADN’ı bambaşka