saatçinin saati durduğu zaman,
ki zaman kederdedir derler anın tarifi için,
uçarı şairler kıvılcımlar çıkartır mısralarını çakarak,
ekmekleri ile oynanır korkusundan yalnızlık zindanlarında.
onlar bilir zira dilin biri bin yapma kudretini,
ve cüce yüreklerin koyu mavi yalanlara bulanarak,
fee fi fo diye şarkılar söyleyip ötelerin düzenbaz orkestralarını
katarak yanlarına
peşlerine düşeceklerini,
dilim dilim umutlarını doğrayacaklarını,
üzünçü zerre zerre ruhlarına yedireceklerini.
zor zamanlar zor hayatın ortasında şair kardeşlerim,
ey kelimelerimize konan kelebeklerin çobanları,
zaman zor,
neşedir dün ellerindeyken, bugün yitip giden kıymetlin...
elemdir aldığın her nefesle yüreğine tohumlarını ektiğin...
ve ne dini ne dili ne cinsiyeti var çıldırmanın,
her kim olursan ol özgürce delirebilirsin...
kardeşlerim zor akıp geçen şu zaman,
ve nasılda hain aynı gemide yoldaşın olan şu insan...
2003
Ahmet Ferit CoşanKayıt Tarihi : 24.9.2004 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ferit Coşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/24/ispiyon.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!