İspirtocu Şiiri - Haluk Özdemir

Oturmuş ortasına buz gibi
Kaldırımın
Sıkıysa kaldırın der gibi
Evinin salonunda sanki
Senin acelen varmış ne gam
Onun yokki
Olmayan sadece acelesi değil
Adamın hiç bir şeyi yokki
İpiyle kuşağı misali
Sakin sakin çekiyor ispirtosunu
Gözleri yumulmuş
Ağzından sızıyor bir kısmı
Adam öylesine yılmış
Eski yılmış,yeni yılmış
Umurunda bile değil
Ha bir eksik,ha bir fazla
Ne kalmışki önündeki hayatta
İspirto şişesinden başka