Ispazmoz Şiiri - Aynur Hanımoğlu

Tıkanmış musluk gibiyim
boynu bükük sevdam
yine kaldı bahara…

Şehvetli bakışlar değdi gözlerime
hicap göçte
uyandı derin uykusundan volkan
püskürdü lavlar
dokunmak yet(m) iyor…

Boğazıma düğüm atmış örümcek ağı
kursağımda mantarlaşmış umutlar
küf kokusu yaymakta…

Tel tel dökülüyor açlıktan tenim
arzular süzülüyor bacaklarımdan
nafile…

Göz yaşlarım askıda
bedenim kızgın bulutların esiri
ıspazmoza tutuldum…

bu gece yine hasretini örteceğim üzerime…