Ben hep sessizce vedalaştım sevdiklerimle.
Kıyametler koparmadım, vurup dökmedim, kalp kırmadım.
Benden vazgeçenlere sakince kapıyı gösterdim. Kaybetmek istemeseydi çabalardı dedim.
Yüreğimde sessiz ve hüzünlü vedalar biriktirdim.
Umut heybeme hayal kırıklıklarını yükledim.
Bana söylediklerini tersten okumaya başladığımdan beri, sözlere değil, Ispata bakarım...
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülten Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/22/ispata-bakarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!