Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
“ateşi suyla söndürürler,
suyun ateşten korktuğunu duyan var mı? ”
Ve dahi,
'Su ateşin kaynağıdır. Yanıcı ve yakıcı gazdan oluşur bilen var mı?'
Hadi siz düşünün. Yanıcı gaz yakıcı gazla birleşip oluyor su. Ateş sudan korkuyor söndürecek diye.
Ve de, şiir mükemmel bir konuyu ortaya çıkarıyor. Su olmazsa hayat yok. Yaşam yok.
Ve düşün.....
Yaşamın temeli, yakıcı, yanıcı gaz mı?
Yani yaşam, yanmak ve yakılmak mı?
Sor o zaman kendine, yakılan ne? Yanan ne?
Güzel şiir, böyle sorular doğuruyor işte... Sağlık olsun...
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta