Ispartalı Çocuk Şiiri - Armağan Öztürk

Sen
Okumak için Isparta’ya gönderdiğim çocuk gibisin
O çocuk
Birikmez, beklemez
Telgraf çekmez
Mektup yazmazdı
O çocuk
Giyilmemiş çamaşırlarda ter
Cigaralar ucunda kül
Büyüyen tırnaklarda kir gibiydi
Çam kokardı
Isparta’ya gönderilen bütün çocuklar gibi
İçilmemiş tütünler gibiydi
Yalandı
Güzeldi de
Okumak için Isparta’ya gönderdiğim çocuk
Benim yalanımdı
Benim sevdiğim
Karımdı
Kocam