İsnaf Şiiri - İbrahim Sanduvaç

Geçmişle yüzleştin, baktın geride kalmış hep
Saçlar beyazlıyor, kalanı bir hiç...
Yirmi dokuz defa denedin, bir medet var mı?
Kaç defa koştun, koşturdun, yüreklendin
Bilmediğin bir fark, Tek'e inanç...
Kıymet verdiğin yakut mu yahut toprak mı?
Değerlerin bir intihar mı yoksa mehir mi?
Tokatın âlâsı aşk ile aşkedilince yüzüne
Surat kızarır, yalnızca kaplar nefesi
Kaşlar çatılır, ağzına dolar sözlerin enfesi

Güldüğün görkem gizli ağıt mecrası,
Ağladığın bunak, derbeder hilkat!
Pelerin giymiş cadı, viranede kalmış sultan,
Tuttuğun nefes, bekler bir müddet,
Köze değen damla oluverir.
Yüreklere su serpen bir "iyi ki"...

Acıkan bir sebat....
Senin için ağlayan bir duvar kalmadı mı!
Sefere çıkan bir yürek avutur gözyaşını.
Ayrılık olmasaydı dertlerine çare ne hacet:
Bir küçük "Selam" kalır geriye.