ayağımda
belki çarık,
belki rugan,
belki de şu an postal var.
hep gönül adamı demişlerdi,
ama gönlümü hiç
dinlemediler ki…
yaktım gittim kendimi;
arkamdan bir iki cümle,
belki de bir iki temenni…
hatırası var mıdır
bilinmez ama,
aldığım her nefesimde,
her daim sözlerimde
ve de en derin hasretimde…
yazayım dedim, olmadı.
çözeyim dedim, gene olmadı.
güleyim dedim, hiç olmadı…
yüzde tebessüm de var ama,
gönül ağlıyor, ne çare.
ah çekip
sigara dumanından başka,
elimde şimdi ne kaldı…
yitip gitti yine hayat,
yitip gitti yine zaman,
ve en acısı da
yitip gitti yürekten sevgili…
şu an belki anlamsız geliyor bunlar ama;
her anlamda da
hep yitip gidenleri arıyor yine bu adam.
bu gece saygılarla…
hepinizin gönül gözüne,
yüreğinize…
Soner Gürler
08.02.2005
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Soner Gürler](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/13/ismini-siz-koyun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!