İsmini Nefesimde Saklarım

Güneş aşıp giderken sensiz
Çağlayanlar türküsünü fısıldar bedensiz
Aslolan ıslanmadan soyunup dökünmektir pür pak düşlere
Sorulsa da hesabı
İsyanımı bırakmam günahsız
Yalnız ismini nefesimde saklarım.
Ağıtlar yakar toprak
Seni içime gömdüğümde
Yağmurlar içimde seni süzer
Karışır derin denizlerin yanağında bir meltem
Bir beden ölür bir can olur
İyotlu bir çığlığa düşer cıvıldayan bir çocuk
İlk sözcüğünde heveslenir,
Ve söyler ismini.
Bense hala nefesimde saklarım.