İsmini bilmediğim bir ölüye

ne çileler çekmişsindir kimbilir
ne sıkıntılar tek başına
şimdi rahat uyu hepsi bitti
ne sıkıntı ne çile kaldı sana

beklenmeden erken olduya sonun
kader diyorum içime sığmıyor sözüm
kabullenmek gerek sen gittin ama
sensiz doğan günü görmüyor gözüm

ben dünyaya küstüm
herkese açık kapılar kapalı bana
böyle olmamı istemezdin sanırım
sanırım da gücüm dayanmaz buna

güzel günlerini hayal ederdim
hiç böyle düşünmemiştim ki seni ben
yaşadığın yerlere hüzünler serdin
artık sonsuza kadar kayboldu gölgen

yaşatmadan yollar aldıya seni
bir ölüm de ben isterim aynısından
yalnız toprak olmana razı değilim
bana da gelsin sonum korkmam kaygısından

ben hayata sustum
bütün güzelliklerin çirkinim yanında

(2 aralık 2002 denizli)