ismini aradım zillerin üstünde,
dokunmak istedim, bulamadım...
hiç değilse gölgen kalmıştır dedim,
o da terk edeli çok olmuş buraları...
kokun sarmıştır rüzgarları sandım,
meğer kırk yıl olmuş, yanıldım.
kırk yılın ıssızlığı, alışamadım...
zaten varlarım da çok az dır benim;
o yüzden yokları hiç sevmem...
bana sormadan üstüme yapışan,
kader dediğim bir yaşam giydiğim...
içimde taşıyamadığım kalabalıklar
ve sevmeye başladığım yalnızlıklar,
hiç okşanmamış bir kalbim,
sımartılmamış yanlarım var...
bakma sen öyle
süslü cümleler kurduğuma;
dilime vurmamış, sana ulaşmamış,
bende daha ne sen'lerim var...
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!