bin ağladım bir güldüm senelerce,
Ömrüm sefil oldu her gece,
Başımda cellad sonsuz işkence
çekerken son kez ismini andım
sabah olsun günaydını esirgeme
bana olmaz, Hayır deme
Kapıda AZRAİL bes kalmışken ölüme
Giderken son kez ismini andım...
Mehmet ÖzkısaKayıt Tarihi : 28.3.2011 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özkısa](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/28/ismini-andim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!