Hasretin içimi yaktıda ta derinden
İsmine bir ağaç diktim yar suladım gözyaşlarımla.
Eriklerimizden ses yok daha vişneler tomurcuklanmış ama.
Ah dedim ah.! ! Şimdi burda olsan yanımda
Gözlerim daldı garip garip ağaçlarımıza baktımda öle
Aynı ben gibi sessiz, suskun, garip,kimsesiz sensiz.!
Sessiz çığlıklarım gibi gözyaşlarım gibi ağrıyan başım gibi
Ellerim gibi garip ve kimsesiz.
İsmine bir ağaç diktim bahçemize Suladım gözyaşlarımla….
(Pazar, Haziran 12, 2011)
Gönül ÇoşkunKayıt Tarihi : 4.8.2012 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!