İsminaz Şiiri - Mustafa Hakan Sural

İsminin nazına saçının akına kurban olduğum
Aç karnımı sütünle doyurup canında can bulduğum
Elin öpüpte yüzün görünce huzura doyduğum
Kokun alınca sesin duyunca canla dolduğum
Sesini soluğunu alıpda nere gidersin?
Bayramı neylesin oğul elinden ırak kalmış
Yokluğun bedende titrek bir yaprak olmuş
Acın sözümü susmuş hasret gönüle dolmuş
Bakışını gülüşünü alıpda nere gidersin?
Su kandırmaz susuzluğumu dereler kesmez
Ömür gelir geçerde anam özlemin bitmez
Binlerce kelime gelirde dile hiçbiri yetmez
Sesini soluğunu alıpta nere gidersin?
Oğul gitme derde çağırana güçmü yeter
Öksüzlüğün tacını alacak başmı olur
Sıcaklığın yüzüme yapışıp kalır
Üzülme oğul deyipte nere gidersin?