Nefesim ismini ruhsat bellemiş.
Ciğerim sıkışır, Dar'a düşerim.
Şu felek yine mi, beni dillemiş.
Düm düz ovalarda, Yar'a düşerim
Her gece hasretin peşimde bir dev.
Küf tutmuş zindana, dönüşür bu ev.
Duvarlar buz keser, perdeler alev
Donmaktan kurtulsam, Nar'a düşerim.
Karanlık aldırmaz, korkularıma.
Sessizlik ses vermez, sorgularıma.
Katranlar karışır, uykularıma
Her saat uyanıp, Yâr'a düşerim
Başıboş savrulup, ordan oraya.
Yalnızlar safında, girdim sıraya.
Kalbimin köşkünü, verdim kiraya.
Hasretin yükünden, Dara düşerim.
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 23:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fahrettin Köseoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/15/ismin-ruhsat.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)