İsmini silemedim ki hala
Ne zaman ne mekan
Kopardı seni benden.
Mesafeler girdi araya
Belki başka insanlar
Oldu hayatlarımızda.
Yalanlar, oyunlar, anlamsızlıklar.
Yıllar eskitemedi seni kalbimde
Ben eskirken,
Her geçen gün özleminle..
Öyle bir özlemki bu artık
Vuslatı reddedecek kadar alıştık..
Aklıma geleni yazıyorum
Ben seni unuttum
Gölgenle boğuşuyorum..
2002
Elife Tuba Müezzinoğlu 2
Kayıt Tarihi : 13.5.2017 21:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elife Tuba Müezzinoğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/13/ismin-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!