İsmimi lâl koy bundan sonra,
Nazarsız noktayım belki sana…
Eskimiş duvar halısındaki bir sökük gibi içim,
Kimsenin farketmediği….
Tanrıların kılıcı mı keskin bilinmez?
Gözlerin der susarım…
Güneş kadar muhtaçtım oysa onlara,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta