İsMim YoK Şiiri - Mehmet Selim Tolay

Beni sormayın,
beni sormayın yokum.
deniz yığıntılarında boğuk
dağ çukurlarında hoyrat gezmekteyim.
her yanımda hücrelerime işleyen yokluk mikropları;
bir varoluşun son demlerini sürmekteyim.
beni aramayın gelemem,
ayaklarım nasırlı çünkü boş yürümekten avare;
bir yokoluşun son dörtlüğüyle iştigalim
her zerremin iki ucunda kilitli bir kapı;
her kapının ardında beni bekleyen sonsuzluk ızdırabı...

aramayın gelemem
sormayın yokum

Korkuyorum düşlerimi bıçaklayan sabıkalı gözlerden
korkuyorum zamanın bırakısı portakal eziği seslenişlerden
korkuyorum asalak kaatil düşüncelerden

arama beni insanoğlu
koşamam sana yardıma,
teknem delinmiş batıyorum.