İsmim Şereflensin Dudaklarında

Yaprakların senfonisi, kulağımda çınlıyor
Damlarken yağmur kucağına, usul usul
Sanki her zerresi bana, o nerelerde diyor
Yine mi hicrettesin, yine mi zorlaştı vusul

Arkamı dönmekten korkar oldum herkese, neden?
Neden tüm insanlar, çürük bir ağaçtan ibaret?
Sensin sırtımı yasladığım yüce dağ ve beden
Sığınağım, sensin beni koruyan çelikten set

Heyhat, bir acziyetin içinde yaşamaktayım
Ne garip bir hal! Ne gören var halimi, ne soran
Hudutsuz bir hayal gibi gözlerden taşmaktayım
Yorgunum, soruyorum; nedir beni böyle yoran?

Koyu bir renk cümbüşü, karartmış göz bebeğimi
Dolaşır, uykusuzluk illeti damarlarımda
Senden ırakta ne varsa, bağlamış bileğimi
Çağır beni, ismim şereflensin dudaklarında

Ruhumu al, ve kalbinin tam ortasında sakla
Perişan, bitkin bir beden, taşıyamaz bu ruhu
Gözlerim günahla dolu, bir gülüşünle pakla
Tacın olamasada, toprağın yap şu güruhu