İsim koymamış bana babam doğduğumda
‘İsmi ne olsun?’ demiş memur
‘İsmi’ demiş,
durmuş babam.
Düşünmesi mi uzun sürmüş?
Adımı;
‘İSMİ’ yazmışlar nüfusa.
Annem ‘İsmigül diye seslenelim bari’ demiş
İSMİGÜL olmuşum ondan sonra.
Annem öldüğünde dokuzumda,
İSMİ olmuşum yeniden.
Dokuzumda kardeşlerime anne,
on üçümde gelin!
Adımı siz verin
İSMİ olmasın!
GÜL olsun…
Kayıt Tarihi : 25.8.2018 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!