İsmi Lazım Değil Ki Şiiri - Murat Gökçe

İsmi lazım değil ki iyi günün dostuydu
Dostça davranışını yalanla gösterirdi
Mübarek insan değil kokmuş öküz postuydu
Basurundan dolayı çokça yel estirirdi

Nerdeyse iki metre yerindeydi boy posu
Ama biraz eğrice sırtında idi kası
Nerde bir oynak görse alıyordu makası
Her nedense çirkini gözüne kestirirdi

Dertlendikçe derdi ki sevilmek bize uzak
Olmadı ki aşkımız artık koynunda sızak
Gündüzleri oynaşıp geceleri de azak
Oysa çok kılıbıktı yenge kan kustururdu

Yemede üstüne yok doymak bilmezdi kâfir
Eksilmezdi dilinden akla gelmedik küfür
Dönerdi şaşı gözler gözlük altından fır fır
Gerçekte olmayanı hayalle bastırırdı

Paraya çok düşkündü cimriydi her haliyle
Başı beladaydı hep o geveze diliyle
Uyanığım dese de kaptırırdı eliyle
Sonra da kendisini hayata küstürürdü

Babayiğitti ama pısırıktı vesselam
Kediye çevirirdi korkutucu her kelam
Menfaati olmayan kimseye yoktu selam
Nerde bir aptal görse köşeye kıstırırdı

Dün akşam yolda gördüm öyle aklıma geldi
Tofaş marka araçla geçerken bakıp güldü
Vallahi üzülürüm bir gün deseler öldü
Ölüm lafı duyunca herkesi sustururdu

Murat Gökçe Karsî
09.04.2018