İsmi Lazım Değil Şiiri - Zeynep Şişkin ...

Aslalarım vardı, canıma bağlı
Olmazlarım vardı, hiç olmamalı
Girdi dünyama hükmü kalmadı
İsmi lazım değil, hepsini attı

Sevemezdim bir daha, sevdim
Güvenemezdim asla, güvendim
Gülemezdim imkansız, güldüm
İsmi lazım değil, hayata kattı

Ben mükemmeldim, harikaydım
Sanki bir başka dünyadandım
Umutlandım, kendimi bişey sandım
İsmi lazım değil, umudumu yıktı

Üzülemedim bile ona hırsımdan
Kendime küfrettim başka ağızdan
Akla gelmez sebeple en imkansızdan
İsmi lazım değil, çıkmazlara battı

Bir de bilmiyordu, hoş görüldü
İki de hataydı, affı özürdü
Üçüncü nedendi? Ne düşündü?
İsmi lazım değil, ikimizi de yaktı

Bülbülün çektiği dilinin belası
Bülbüle mi özendi deli sevdalı
Belki de örnek mutlu bir yuvayı
İsmi lazım değil, bir lafla sattı

Gelse de artık bana bin yeminle
O değimliydi öldüren aşkı diliyle
Nasıl düşünür kendini tekrar benimle
İsmi lazım değil….