İsmi-han Şiiri - Musa Aslansofuoğlu

Şu çorak gönlüme bir katre damla,
Kınalı elinle ver İsmihan'ım.
Gel bırakma beni kederle gamla,
Koymuşum yoluna ser İsmi-Han'ım.

Uğruna fedadır servetim varım,
Seçtiğim güzelde olmaz tekrarım,
And olsun Allah'a budur ikrarım,
Şu garip gönlüme yâr İsmi-Han'ım.

Gıpta eder sana cümle melekler,
Yalvarırım kabul olsun dilekler,
Ak beyaz gerdanla, narin bilekler,
Sanki Toroslar'da kar İsmi-Han'ım.

Aşkın denizinin kırık salıyım,
Sen petek, zaten ben oğul balıyım,
Seni bilmem amma ben sevdalıyım,
Benim gönlüm sende var İsmi-Han'ım.

Rüzgara eş oldum aşkınla yeldim,
Bir Ferhat misali dağları deldim.
Toz toprak yol çamur demeden geldim,
Aç kolların beni sar İsmi-Han'ım.

Bir lokma ekmeği seninle bölmek,
Seninle ağlayıp seninle gülmek,
Seninle yaşayıp seninle ölmek,
Bana şeref namus, ar İsmi-Han'ım.

Aşıklık dediğin bir derin kuyu,
Uyu deli gönül kuyuda uyu.
İstiyorsan Aşık Aslansofu'yu,
Çul eyle yoluna ser İsmi-Han'ım.