"İsmi Geçince"
Gelse…
Af etmem dedin,
yemin ettin her küslük gecesinde,
ama ismi geçince
yanakların nedensiz ıslanıyor hâlâ.
Unuttum sandın,
kalbini duvarlarla çevirdin,
kimseye anlatmadığın o gecede
yalnızca onun sesi çınladı içinde.
Bir sokak ismi,
bir şarkı sözü,
bir bakış,
bir sigara dumanı…
Hepsi onun adını fısıldıyor gizlice.
Yüzünü buruşturup
"bitti" diyorsun dudaklarınla,
ama gözlerin hâlâ
"keşke gelmese ama gelse" diye ağlıyor.
Affetmem dedin ya,
kalbin seni çoktan yalanladı.
Çünkü bazı isimler,
unutmak için değil,
ağlamak için yaşar içimizde...
Temmuz / 2025
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 16:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!