Gerektiğinde ölüm ve sarı herşey,sarı yok ama
Umutsuz gibi,hapşıramayan bir adam gibi
Gün,hapşıramadan geçiyor
Siyaha dönüyor ruhu şimdi ölü bebeklerin,
Etsiz ve kansız tam bir bütün,
Zifir...
Yalnızca büyümüş olan çocukluğunun çizgileri,
Bir de gözbebekleri
Ses yok.
Sessizce
Coma de passé.
Düşleri topladım yastıktan
Olan biten herşey böyle başladı.
Çünkü sert yastıktan onları toplaması daha kolaydı....
Yakından bakınca ölüm, güzel
Yukarıdan bakınca sahipsiz bir o kadar
Tüm varoluş haklarım.
Yanlızlık küfür, nefessizce tahammül
Dönelim etrafında kızıl kuşlarla
Dönelim
Dünlü zamanlardı
Peşinden koştuğumuz o atlıkarınca
Üstüne düştüğümüz dizlerimiz ve
Ağladığımızda yakınlarımız vardı.
Tam şurdaki köşede bir de meyhane vardı
Çok içerdi,içerdik
Bir gün başlayınca,
Her biçim, yeni bir gün için
Değişirken
Her gün aynı gibi diye,
Her dip dün
Yine gün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!