Şair isyan etmezse şair olamaz..
Yüreği hep ortadadır,kalkan kullanmaz..
Gülüşü asidir,düşleri zengin,
Bir yara açarsa merhem kullanmaz...
Şairin elinde çekiç ne arar!
Hüzün çöker üstüme
Garip akşamlarda
Küserim geceye
Kapı gıcırtısına takarım
Köpek havlamasına
Giderken sessizce gideceksin
Telaşa vermeden hayatı
Gecenin bir yarısı
sessizce...
Dokunuşlar bitecek..
Benden selam söyleyecek birazdan
Bir seher yeli..
Saçlarını okşayacak birazdan
Bir seher yeli..
Kapıları kapatsan bile,
Eşiğinden dolanacak
Bu sevdanın yolları bozuldu be gülüm.
Ayrılık göründü sonunda üzgünüm.
Bir ömür tükettik çıkmazında,
Sen orada ben burada sürgünüm..
Gülüm....gülüm...
Henüz güneş doğmadı,sabaha çok var.
Biraz daha uyuyun çocuklar,
Aydınlansın hele uçurumlar.
Kahbe karanlığı bölsün,
Eli çekilsin gecenin, kollarını kırsın aydınlıklar.
Denizler coşsun,gürlesin rüzgarlar
Bir ben varım sokakta
Herkes aleminde evinde
Bir ben varım gecede
Mehtabın ahengini seyirde
Kader değildir bu mahkümiyet
Sınırları çizilmiş döngünün
Su..aynı su
Toprak aynı
Güneş hep sıcak.
Ayın dört hali aynı.
Her sabah yeniden başlar
Yeniden vurur ayrılığın hançeri yüreğime
Yeniden...
Yağmur bulutları geçer üstümden
Toz-duman olur gökyüzü yeniden..
Sevmek gönülden gönüle
Nehirler gibi kaynaktan deryalara
Akmak gönüle..
Sevgiye set
Nehire bent yapılsa bile
Durmaz taşar yine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!