Zaman çaredir derler dertlere deva olan
Bu hüznüm neden geçmez bunca yılın ardından
Geçen her saniyede bende ki artan keder
Zamana sırtın'döner yüreğimde demirler
Hani bazen bakarsınya o engin denize
Dalgın dalgın, imrenerek
Bazen hırçın, bazen sakin, bazen rüzgarlı...
Ama hep o büyük denize
Yıllarca yağmur yağsa taşmayan
Güneş tepesinde de olsa asırlarca
"öl" de öleyim....
ve diyelim ki;
"öl" dedin ve öldüm.
şimdi de dirilme vakti...
"diril" de dirileyim.
e hadi,
Kırdım bileklerini hayatın...
Ve artık bir darağacında asılı
Tüm kutsallarım..
Hazinem son fişeğim...
Kudretim tetikteki parmağım...
Hadi geç karşıma yine pişkince;
Niluferler de bataklıkta can bulur
Ama
Tek bir yerinde
Değil çamurun
Tozun zerresi bulunmaz...
Aylardır hüzün dolu gözlerine şiir yazarken,
Ne alemi vardı bensiz mutlu olmanın..
Aşk bahanesi şiirin...
Yada kim bilir
Şiir aşkın...
Eğri aktığına inanmadık hiç suyun
Bulup yatağında bekledik her damlasını...
Eli kulağında bir çağlayan muştusuydu,
Deli kurağında bir mevsime denk geldi...
Başı sargılı kadim zirveden akıp, gelir gibi
Dert Çağlaya, hüzün Çağlaya Çağlaya
İndin serildin şehrime
Derdin göğü, hüznün yeri
Avuç avuç kapladı...
Kalın bacaklı bir kuytunun ardından seyrediyorum hep seni.
Tel örgülere sarıp sarmaladığım iştahım,
Tel tel çözülür kavruk prangalarından da
Tek tek savrulur bir yanlışa diye...
Belki de en doğrusu;
Çeliğe azıcık su katılmasıdır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!