Ne yaparım sensiz? ...
Hep bunu düşünüyorum bu günlerde…
Sensizliğin ölüm olduğunu bilmez misin,?
Bilmez misin sensizliğin başlangıcı karanlık,
Hiç bitip tükenmeyen,
Bu sen misin?
Yaşamak gerek sonbaharı;
Bilmek için sararan yaprakların halinden,
Yağan yağmurun gürültüsünden,
Çakan şimşeklerden…
Görmek gerek somurtan dağları,
Yaşamak gerek sonbaharı…
Kilitlendi bütün kapılar,
Yollar son noktaya geldi,
Eller son kez uzandı sevgiliye,
Uzayan gölgeleri gördü dağlar,
Göçmen kuşlar son selamlarını verdi,
Koskoca bir ömrü tükettik,
Çaresi yok unutmalısın,
Yarınlar bizim değil,
Biliyorsun hiçbir şey istediğimiz gibi olmayacak,
Hiçbir yerde kesişmeyecek yollarımız…
Hayal etmemiz bile yanlış,
Hep sonu hüsran olmadı mı,
Sonbahar rüzgârları alıp götürdü düşlerimi,
Avuçlarım bomboş kaldı,
Bahar gözlümün yokluğuna alışmak imkansız,
Baharı beklemek zor
Unutmak mümkün değil gözlerini.
Şarkılar değişti,
Şiirler değişti…
Gündüzler,geceler değişti…
Günler,aylar,mevsimler değişti,
Yıllar değişti…
Güneş,ay,yıldızlar değişti,
Yıldızlar kadar uzak olsan da,
Ne önemi var ki? ..
Bir kurşun gibi kalbime saplanmışsın,
Hep benimlesin,
Bilmeni isterim…
Affet,
Bu benim şaşkınlığım,
Bu benim düşkünlüğüm...
Affet,
Sensizlik beni ne hale getirdi gör işte,
Gelmene gerek kalmadı artık,
Akşam oldu,
Güneş batmak üzre..
Biraz sonra,
Her şey bu kör karanlıklara teslim…
Bütün güzellikler,
Odamın içindesin,
Ellerimi uzatsam tutabilirim,
Nefesini koklar,
Dudaklarını öpebilirim…
Gözlerindeki dünyada kaybolur,
İntihar edebilirim…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!