Bir sigara dumanı gibi uçup gitmeseydin
Yetim kalmazdı düşlerimiz
Zemheri soğuğu ortalamıştı yılı.
Karakışın 17’sinde 17 numaralı otobüs koltuğunda
titrerken tüm kılcallarıma kadar
Vahşi bir köpek gibi gittin
Kızgındın
Dindirmek için döl hasretini
Nerden bilebilirdim
Çakallarla döneceğini
Nerden bilebilirdim
Gözümde bir dirhem uyku yok
Karanlık çekiliyor zulasına
İnsanlar yarım akıl uyuyor hala
Ben yarım akıl seni hayal ediyorum
Neler geliyor aklıma bir bilsen
Bir bilsen güller neden tohum verir rüzgara
Her kadın memleket şimdi
Her sokak lambası dağ ateşi havasında
Zamanı uyuttum
Yeşil bir yılanın koynundayım artık
Bir tek nöbet tutanlar ve hesap tutanlar ayakta
Bekliyorum
Akıl yangınlarından geliyorum
İspirto kokuyor ırmaklarım ve terim kıblesi hüzünlerin
Yitik dualar mırıldanıyor gandhi
Küflenmiş sabrını zımparalıyor çin vadisi
Ayakların himalya mı kokar çocuk
Filistin mi yoksa.
aynı bayırdan
hep aynı cümlelerle yuvarlanmaktan usandım
yaralımız bile aynıyken
nasıl olurda anlamaya çalışırız birbirimizi
nasıl severiz ha
bencillik olmaz mı bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!