İsmet Bülent Tan: Hayatı, Biyografisi, E ...

AH ZAMAN!

Ayrılık düştü aklıma
Çocukluğum ne çabuk eskidi
Eve çıkan yokuş yoruldu
Altında büyüdüğümüz ağacın
Gövdesini bir kurt kemirdi

Yıldızlar gecesefasında
Ay mesut bahtiyar
Yapraklar gururlu baharla

Ah zaman!
Ne yaman geçtin

Zaman haklı galiba
Yine ulaştı vakit
Dün geçtiği yere
Kaç defa indi pencereme
Her geldiğinde hüzün dolan
Yalnız kaldığımda
Etekleri ıslanan gece
Galiba dolacak ömrüm
Sessizce

Ah zaman
Ne zaman geçtin?

10/05/2007
AYDINLIĞIM OL NE OLUR

Çocuk dolacak gözlerime
Sokaklara çıkacağım
O yeşil çayırlara
Özgürlük kanatlarımda
İnadına koşacağım.
Ve ülkemde sabahlara
Yeniden başlayacağım.
Aykırı düşlere aldırmadan
Coşkun fikirlerle çağlayacağım
En batısından,
En uzak doğusuna
Vatanımda birliğimi yazacağım.

Ve şaşıracak onlar
Yazılmış hikayeleri bozulmuş
Sahnesiz bir oyun kalacak ellerinde.
Güç fışkıracak bir gün
Güneş doğacak yeniden
Bayram sabahı temizliği
Hep olacak yüreklerimizde.

Seninle çocuğum
Bir kez ne olur
En sabahına gidelim ülkemin
Mesela o büyük güne.
Yeniden başlayalım her şeye
Gidilmek mümkün değilse
Akşam inmişse her yere
Aydınlığım ol ne olur....

2007

VER ELİNİ BAHAR,MEMLEKETİME

Ben bu gün kararlıyım
Doğan güneşi ardıma alıp
Yürüyeceğim,
Memleketimin aydınlığı,
……..batmadan dağlara.
Çam kozalakları ekeceğim
Boydan boya toprağa.
Ve açtığında
………serin gölgesi,
Oturup altına gururla
Şarkımı bitireceğim...

Ver elini bahar
…….memleketime…
DÜN ŞİMDİ,

Kuşluk vakti yine
Yakaladık günü
Sil geçmişi kafandan
Bırak yarınları zamana
Nasılsa gelecekler izin almadan.

Yine yakalayamadık güneşin doğuşunu
Ayrılık gelmeden henüz
Uzat ellerini zamana
Bırak yüreğine konsun tarla kuşları
Çiçekler açsın gülüşünde.

Kırmızı kiremitli evlerde
Kara kınalı ellerle yoğruldu hamur
İlk önce susam kokusu yayıldı,
Toprak fırınlardan.
Sıcak somun buğusunda
Rüzgar dalgalandı
Z a m a n d a r a l d ı
Güneş batarken yeşil göl sularına
Bir bak etrafına
Çocukluğundan kim kaldı...

Eylül-2001

İSMET BÜLENT TAN
[email protected]