Heey, ben kan gölünden çıkmış bir balığım,
Ne hakla aldınız; bütün çocukları durduracak kafiyeleri,
Ne hakla aldınız; bütün memnuniyetimle terk edişlerimi,
Ne hakla öğrendim ne de akla hizmet ettim.
Sen ki, sırtındaki karınca yuvalarını bozan,
Sen ki kulaklarında, binlerce aldatılmışlığın birikintisi,
Korkak bir kız çocuğunun ilk el uzatışları,
Belki hayatımı baştan sona değiştirir,
Belki de ayaklarımda ebabil kuşlarının taşları
Bu sefer ritim bozukluğu ve tansiyon anlamsızlaşacak,
Gözlerimi heyecanla örttüğüm zaman,
Beni bir sen anladın ama yanlış anladın zımbırtısı dönüşmeli,
Sen yanlış anlamadın, sen yanlıştın; ben anlamadım…
Kayıt Tarihi : 20.10.2020 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!