Ismarlama siir Şiiri - Yusufcan Köksal

iskalanan, uzak ve hatta platonik asklara ismarlama bir siir yazacagim bu aksam,
huyum degildir pek ama, guldun, ne yapayim..

kamerasiz bir fotografci olup
en guzel fotografi cekip
kanatsiz bir kus misali inadina ucacagim bu aksam
bulutsuz yagmur yagdirip
gunessiz gokkusaklanacagim
tum imkansizlarimi yazacagim
cunku ben aska hasretim
cunku ben Nazim'a erdim bu aksam.

ocakta siir yazilmaz, yenidir her sey, caylaktir
ama bu Ocak farkli, bu aksam farkli..

normalde ben de Ocakta yazamam siir
ocakta yalnizdir, comezdir sehir
ama bu aksamlardan imkansizlar aksami
bu aksam yagmur havada asili
bu aksam tam tersine akiyor nehir.

bir siir yazma edasiyla oturmus olsam da
bin siirlik haznem birikti bu aksam
aska karsi kirgin, kuskun,suskun olsam da
hasretinden duygular koreldi
beyazindan goZler kor oldu
ama kelimeler susmuyor, evet, bu aksam..

zaman durdu, ay ve bulut kimildamadi tum aksam
ve icimdeki usume, yalnizligimdan midir acaba
onca varlik donuk oysa
sokaklara ciksam isinir miki bedenim
bir sicak beden olmamasina ragmen
isinir miyim
imkansizlik, anlamina erecek bu aksam.

sogugu hic sevmem, gizlidir her sey, kapanir kendi icine
mamafi hissetmiyorum,sanki gunesi koydular icime
bir siir yazdim, aski anlattim sandim
oysa aldattim, kendime kandim, kanadim
imkansiza anlam verdim, imkansizlastim
cunku ben hasretim
cunku ben Nazim'a erdim bu aksam..

Ocak 2010 - New York