İki arkadaş oturmuş bir kaldırıma
Şiir ısmarlıyor birbirine
Bu zamanın hatta hayatında ötesinde bir bağ
Geçen ömürleri koymuşlar yanlarına
Boynu bükük zayıf sarı ışıklı sokak lambasının altında
Ismarlıyorlar şiirlerini sonsuz karanlığa
İkiside biliyor yorucu günün en güzel arazisi kalemlerinin ucunda.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta