Ismail Yalcin Şiirleri - Şair Ismail Yalcin

Gel arkadaş gel bak beklenmektesin iş te
Gel her nerdeysen hisset duy gel işte

Arkadaş.. Sen sizin köyün güzeli ol
Ben karşı köyün delisi.
Ve bir dere aksın bizim köyden sızın köye doğru

Başımıza, bombalar yağmadığı için
İçtiğimiz suya, şükr ederiz sadece
Ve sonra anlarız, ne, ne için
Sebebini zilletin, iş işten geçince

Ne bir tedbir var ilimde, nede erdemde

Annam anlatırdı
Garip anam, çok görüp duymuşluğu vardır onun,
Derdi ki bir vakit, bir garip,
Dam ister, kendi halin de aile kurmak ister
Hakkıdır tabi ister,
Önce para kazanmalı idi

İnsanların yaptıklarına takılı verir gözlerim
En çokta çocukluğumu özlerim
Çocukluk işte
Kaldırım taşları, hazırlanmış sek sek
Yürümeler paytak diller peltek
Saf, temiz denizler gibi engin bir yürek

Sensizliğinde yazmak sana


Sensizliğinde yazmak sana. Ne koyuyor adama bilin mi?
Sana adanmış yürekte usulca yana dur da bilme

REM85 KARDESIME

Söz söylenir semaya çıkar
Sözü uyum ile söyleyenin adi saire çıkar
Kimisine göre bu is zahirden çıkar
cehl ile diyene deki doğrudur

Bir şehri dinliyorum yüreğim açık
Kızıla boyanmış denize paralel bir sevda yolu
Tüm iticiliğine inat gecenin; yakamoz sevdalı insanlar volta atmakta
İskelelerin en uç noktası,
Aşıkların mahremiyetini saklamakta
Küçüklerin boşalttığı kaydıraklarda, salıngaclarda

Bir Afganlı gördüm elleri titriyor
Filistin e kan düşmüş kendinden biliyor
Gözler ıslanmış tüyleri dikelmiş
Sanki mazisinden bir ani görmekte imiş
Diyor bende mesulüm bende de var kabahat
Daha düne kadar bende de vardı askı cihat

Bana güzel şeyler söyle önce
Mest olayım.....
Bırak kayayım gözlerinden
Sarhoş olayım....
Sonrasında anlat, ne meramın varsa?
Anlat ki!

açım,
karnımı zoraki çekmekteyim içime
içli bir sızı, nefesim bile değişmekte
sesim ne benden, ne de yabancı
gözlere yaş basan, anlatılmaz acı
açım