Ismail Uzar Şiirleri - Şair Ismail Uzar

Herkes söyler nasıl olman gerektiğini darlanırken,

ama bırakırlar seni tek başına ipte sallanırken.

Nasıl yaşanır bu hayat bana öğretilirken,

Devamlı kayboluyorum benliğimde
ve ustaca düzenlenmiş kurgumda...
Yorgun düşüyor gözlerim her baktığımda semaya
ve kararıyor gecenin köründe bilincim...
Yükseliyor nidalar ve cağrılar,
ama ben duyamıyorum...

İnsan sevginin haznesidir,

nefretin müsebbibi.

Düşünceler saplanınca çamura,