Tunç denizlerin yüreğimdeki gelgitleriydi gözlerin
Uçurtmalara ısmarlardım sesini
Bazen susuşlarını getirirdi bana bazen koca bir hiç
Aşk derdim ben buna sadece aşk
Gün yüzüne çıkmayan gülüşlerini Marmara esir alırdı
Hayallerimde intihar edeceğim seni
Okyanuslara yazacağım adını, mesken tutacağım yokluğunda karanlıkları
Tek şeritli yollarda bir daha geri dönmemek üzere yürüyeceğim ayrılığınla
Adını ayrılık yapacağım, avunacağım.
Kimin yüreğinde fırtına çıkarabilecek gözlerin
Tüm tabularını yıkıyorsun bu kentin
İstanbul’un varoş sokakları dahi susmayı tercih ediyor gözlerin karşısında.
Kız kulesinin baş müdavimi oluyorum her gece
Şarap niyetine içiyoruz Marmara’nın tüm yalnızlığını.
Uvuzlarımı esir alıyorsun tüm pembeliğinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!