bazen akşamüstü soluğunda kapının eşiğinde oturup düşünürsün tüm olanları.
Eskiler tekrar tekrar… hatta geri yaşamamın imkansız olduğunu bile bile kendinle yüzleşmek o kapının eşiğinde oturduğun saatleri yutarcasına aklına kazınmış olsa gerek ki, hala o çaresiz çocuktan bir farkın olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek…….
Bir çiçeğin yokluğu kadar eksik bahçemde binlercesinin içinde bir tane olmaya..
Kan akıtıp toprağına büyüteceğin o eşsiz
Gözlerinin değdiği yere mavi akan sevdanı katık ettiğin …
Ayrılığın gölgesi geceye vurmuş…
Bu aşkın sonu yok benim küçü sevgilim
Ne kadar ağlasak ne kadar yıpratsak kendimizi olmayacak...
Sen benim tek küçük sevgilim....
Sen benim anlatmak isteyipte kelimelerime sığdıramadığım anlamsın......
Daha önce yaşamadığım bilmediğim acıları yaşatıyorum kendime....
Sebebi sen değilsin ama bunun anlamı sende saklı....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!